sakitləşmək

f.

1. Səs-küy azalmaq, ya kəsilmək, sakitlik düşmək. Gecədən keçmiş şəhər sakitləşdi. – Günəş günorta yerinə gələndə Tehranın bütün küçələri boşalmış və sakitləşmişdi. M. İ.. // Sakit olmaq, gücü, şiddəti zəifləmək, yavaşımaq, kəsilmək, keçib getmək. Dəniz sakitləşdi. Külək sakitləşdi. – Su sakitləşmişdi ki, ikinci, üçüncü və dördüncü bombalar da bir-birindən aralı dənizdəki balaca qayığın ətrafına düşüb partladı. Ə. Vəl..

2. Əsəbiliyi, həyəcanı, iztirabı keçmək; təskinlik tapmaq, rahatlanmaq, müvazinət kəsb etmək. Əgər Ağca tərəf qalib gəlsə idi, demək olar ki, Şükür sakitləşərdi. Ç.. <Mehriban> axır zamanlar xeyli sakitləşmişdi. H. Seyidbəyli. <Zərnigar xanım> . . dava-dalaş salar, ağlayıb-sızlayar, sonra da sakitləşərdi. İ. Ş..

◊ Ara sakitləşmək – bax ara. Elə ki ara sakitləşdi, Məhbub xanım yavaşca qapını açıb gəldi Bəlli Əhmədin yanına. «Koroğlu». Getgedə ara sakitləşdi. Sürülər kövşəyə yatdı. B. Bayramov. Ürəyi sakitləşmək – bax ürək. <Usta Ağabalanın> istidən döyünən ürəyi öylə bil xınadan sonra sakitləşdi. Ç.. Əbil Qənbərovun ürəyi bir az sakitləşdi. Ə. Vəl..